Pimeys puristaa minut
syleilyynsä,
yrittää sammuttaa
sieluni auringon.
Rakkauteni sinuun
ei valoa kaipaa.
Selite:
- Kirjaudu tai rekisteröidy kommentoidaksesi
Pimeys puristaa minut
syleilyynsä,
yrittää sammuttaa
sieluni auringon.
Rakkauteni sinuun
ei valoa kaipaa.
Runoilija | Runon nimi |
Luontipäivä![]() |
Kommentteja | Kategoria |
---|---|---|---|---|
scirocco | Nimetön | 14.9.2013 | 1 | Runo |
scirocco | Nimetön | 17.8.2013 | 1 | Runo |
scirocco | Nimetön | 17.8.2013 | 5 | Runo |
scirocco | Nimetön | 10.10.2012 | 1 | Runo |
scirocco | Nimetön | 15.8.2011 | 5 | Runo |
scirocco | Nimetön | 14.8.2011 | 5 | Runo |
scirocco | Nimetön | 15.7.2011 | 1 | Runo |
scirocco | Nimetön | 6.7.2011 | 2 | Runo |
scirocco | Nimetön | 26.11.2010 | 4 | Runo |
scirocco | Nimetön | 26.11.2010 | 5 | Runo |
Kommentit
Hieno runo.
Hieno.
Aito pyyteetön rakkaus kestää ehjänä vuosista vuosiin.
Rakkaus löytää pimeässäkin perille,
on aina mukana - sydämessä.
Runosi puhuu jälleen terveesti totta. Aito oikea rakkaus ei valoa kaipaa ja sielun aurinko ei pimeydessä lopeta loistamistaan, ehkäpä vielä päinvastoin.
Pidin runostasi Siinä on rehellistä aitoa ssanomaa.